Prawo cywilne

Umowa o świadczenie usług

Umowa o świadczenie usług

Kodeks cywilny nie zawiera uregulowań stricte dotyczących umów o świadczenie usług. Poza lakonicznym stwierdzeniem w art. 750 k.c., że do ich stosowania stosuje się odpowiednio  przepisy o zleceniu, nie ma żadnych bardziej szczegółowych regulacji w tym zakresie. W związku z tym, w tym artykule postaramy się przybliżyć Państwu charakterystykę umów o świadczenie usług, dokonamy porównania z innymi umowami uregulowanymi na gruncie Kodeksu cywilnego oraz wskażemy konkretne przykłady takich umów.

Zgodnie z utrwalonymi poglądami doktryny wskazuje się, iż przedmiotem umowy o świadczenie usług może być zobowiązanie do dokonania jednej lub wielu czynności faktycznych, dokonywanych w sposób stały lub periodyczny mających charakter jednorazowy, ciągły lub okresowy. Podobnie jak umowa zlecenia, umowa o świadczenie usług może mieć charakter odpłaty bądź nieodpłatny. Jak wskazuje się w komentarzu do Kodeksu cywilnego pod red. dr hab. Konrad Osajda, umów o świadczenie usług nie stosuje się do dokonywania czynności prawnych, gdyż podlegają one przepisom o umowach wyspecjalizowanych w tym kierunku takich jak np. umowa komisu czy agencji. W ramach umów o świadczenie usług można natomiast dokonywać kompleksu czynności prawnych i faktycznych np. związanych z zarządzaniem przedsiębiorstwem.

Co niezwykle istotne i o czym należy zawsze pamiętać, to fakt, że art. 750 k.c. dotyczy tylko takich umów o świadczenie usług, które nie są już uregulowane w Kodeksie cywilnym jak odrębny typ umowy, np. umowy rachunku bankowego, przechowania, składu itp.

W jednym z poprzednich naszych artykułów scharakteryzowaliśmy bliżej umowę zlecenia oraz umowę o dzieło. Jako, że umowa o świadczenie usług jest podobna do umowy zlecenia, omówimy więc pokrótce różnice pomiędzy umową o świadczenie usług a umową o dzieło. Kryterium rozróżniającym te umowy jest kryterium „rezultatu”. Szerzej na ten temat wypowiedział się Sąd Apelacyjny w Szczecinie (wyrok z dnia 11 września 2013 roku, sygn. akt:  III AUa 205/13), który stwierdził, że jeśli dzieło jest z góry określone w umowie, powstanie konkretny, indywidualnie oznaczony rezultat oraz będzie istnieć możliwość weryfikacji tego rezultatu to nie będziemy mieli do czynienia z umową o świadczenie usług, ale z umową o dzieło. Co więcej, jak stwierdził również Sąd Apelacyjny w Gdańsku (wyrok z dnia 17 września 2015 roku, sygn. akt: III AUa 1234/15) „Niemożność poddania kontroli efektów pracy pod kątem osiągnięcia, ustalonego w momencie zawierania umowy, precyzyjnie określonego rezultatu, powtarzalność wykonywanych czynności oraz brak samoistności ich rezultatu wskazuje, że umowy posiadające powyższe cechy nie są umowami o dzieło, ale umowami o świadczenie usług, do których stosuje się przepisy dotyczące zlecenia.”

W doktrynie wskazuje się, iż przykładami takich umów są umowy kontraktu menedżerskiego, umowy o przeprowadzenie szkolenia, wykładów, umowy o świadczenie usług naprawczych, serwisowych, a także umowy o świadczenie doradztwa prawnego.

Powyższe przykłady świadczą o tym, iż umowy o świadczenie usług są jednymi z częściej zawieranych umów. Warto zwracać uwagę na precyzyjne i jednoznaczne określanie ich treści, aby w przypadku potencjalnego sporu nie byłoby wątpliwości, że umowa którą zawarliśmy jest umową o świadczenie usług a nie na przykład umową o dzieło, co do której stosuje się inne przepisy prawa.

Komentarze
Artykuły pokrewne
Przedsiębiorca jako konsument
Umowa o świadczenie usług
Umowy – zagadnienia podstawowe
Przewóz grzecznościowy, Uber, BlaBlaCar